przesuwanie się

См. также в других словарях:

• migracja — ż I, DCMs. migracjacji; lm D. migracjacji (migracjacyj) 1. «wędrówka, ruch ludności mający na celu zmianę miejsca pobytu na stałe lub okresowo, zarówno w obrębie kraju, jak i z jednego kraju do drugiego; przenoszenie się, przesiedlanie ludności»… …   Słownik języka polskiego

• ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

• ruch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonująca się w czasie zmiana położenia obiektu względem wyróżnionego układu odniesienia; bieg, lot, obieg, poruszanie się, przemieszczanie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poślizg — m III, D. u, N. poślizggiem; lm M. i 1. «przesuwanie się, przesunięcie się, obsunięcie się czegoś śliskiego lub po śliskiej powierzchni» Poślizg nart. 2. «łatwość, zdolność ślizgania się; śliskość» Drewno do wyrobu nart odznacza się specjalnym… …   Słownik języka polskiego

• cofanie — n I rzecz. od cofać. cofanie się rzecz. od cofać się ∆ geol. Cofanie się stoku «przesuwanie się stoku wstecz, będące skutkiem jego niszczenia denudacyjnego, prowadzące do zmniejszania się wzgórza ograniczanego przez stok» …   Słownik języka polskiego

• seans — m IV, D. u, Ms. seanssie; lm M. e ( y) 1. «zebranie, zgromadzenie ludzi, w czasie którego odbywa się jakiś pokaz, najczęściej filmowy» Seans filmowy. Seans rozpoczyna się, trwa, kończy się. Wszystkie seanse odbywały się przy pełnej widowni. ∆… …   Słownik języka polskiego

• wędrówka — ż III, CMs. wędrówkawce; lm D. wędrówkawek 1. «wędrowanie (chodzenie, jeżdżenie); podróż, podróżowanie, wycieczka, spacer» Daleka, długa, piesza wędrówka. Samotna, wakacyjna, krajoznawcza wędrówka. Wędrówka pieszo, samochodem, koleją, rowerem.… …   Słownik języka polskiego

• goniec — m II, DB. gońca 1. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców «pracownik w biurze, fabryce lub w innym zakładzie pracy zajmujący się roznoszeniem korespondencji» Goniec biurowy. Przesyłać listy, paczki przez gońca. 2. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców… …   Słownik języka polskiego

• podskórny — 1. «znajdujący się, występujący pod skórą organizmu» Podskórny wylew krwi. Warstwa podskórna tłuszczu. ∆ Tkanka podskórna «wewnętrzna, ochronna warstwa skóry, zbudowana z luźnej tkanki łącznej, gromadząca tkankę tłuszczową; umożliwia częściowe… …   Słownik języka polskiego

• przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… …   Słownik języka polskiego

• spływ — m IV, D. u, Ms. spływwie, blm 1. «przesuwanie się, ściekanie wody (z góry na dół)» Spływ wód deszczowych do rzeki. 2. «miejsce połączenia się dwóch rzek, ujście jednej rzeki do drugiej; zbieg rzek» Miasto położone u spływu dwóch rzek. 3.… …   Słownik języka polskiego